เรื่องที่ยังไม่มีชื่ิอ # 11

คนโง่กับคนฉลาด

คนโง่ ยินดีกับ รัฐบาลเสียงส่วนใหญ่

คนฉลาด กลับภูมิใจ รัฐบาลเสียงส่วนน้อย

คนโง่ ไม่เชื่อกับ การซื้อที่ของเมีย แต่ผัวผิด

คนฉลาด กลับเชื่อว่า ไม่เจตนาในการครอบครองพื้นที่เขตป่าสงวน

คนโง่ เชื่อว่า คดีของคุณทักษิณเป็นคดีการเมือง

คนฉลาด กลับเชื่อว่า อินเตอร์โพลออกหมายจับคุณทักษิณ

คนโง่ พอใจกับ การโยกย้าย ผบ.ตร.อย่างราบรื่น

คนฉลาด กลับชอบ ผบ.ตร. 2 คน รักษาการ ผบ.ตร.กันเป็นปี

คนโง่ ซึ่งใจกับ ประชานิยมที่ประชาชนได้รับอานิสงค์

คนฉลาด กลับดีใจ ประชาวิวัฒน์แบบชั่งไข่ขาย

คนโง่ อยากได้นักบริหารมาทำงานให้ประเทศได้เดินหน้า

คนฉลาด อยากได้นักพูดมาพูดให้ประเทศเกิดความขัดแย้ง

คนโง่ ชุมนุมกันในท้องถนน

คนฉลาด ชุมนุมกันในสนามบิน

คนโง่ เชื่อว่า กระสุนที่เบิกใช้ไปหลายหมื่นนัดใช้กับประชาชน

คนฉลาด เชื่อว่า คนชุดดำไม่กี่คนเป็นคนยิงประชาชนสองพันคน

คนโง่ เชื่อว่า ปราสาทเขาพระวิหารเป็นของกัมพูชา

คนฉลาด เชื่อว่า พื้นดินใต้ปราสาทเป็นของไทย

คนโง่ รู้ว่า สองคนไทยถูกหลอกให้ไปโดนจับที่เขมร

คนฉลาด กลับไม่รู้ว่า นายกฯรู้คนเดียว

คนโง่ อยากให้การเจรจาพื้นที่ทับซ้อนทางทะเลกับเขมรเป็นไปอย่างเปิดเผย อาจมีผลประโยชน์ทับซ้อน

คนฉลาด กลับเชื่อว่าการเจรจากันทางลับที่นอกประเทศคู่กรณีโดยที่ประชาชนไม่รู้ เป็นไปโดยสุจริต

คนโง่ อยากได้รัฐธรรมนูญปี 40 ที่ประชาชนเป็นคนร่าง

คนฉลาด กลับยกย่องรัฐธรรมนูญปี 50 ที่ร่างโดยกลุ่มรัฐประหาร

คนโง่ เชื่อว่า การแก้ไขรัฐธรรมนูญ 2 มาตราเป็นการเอื้อประโยชน์ให้กับพรรคการเมืองบางพรรค

คนฉลาด กลับเชื่อว่า การแก้ไขรัฐธรรมนูญทั้งฉบับเป็นการแก้เพื่อคนๆเดียว

คนโง่ อยากให้การเล่นฟุตบอลเป็นการเชื่อมสัมพันธไมตรีระหว่างประเทศ

คนฉลาด กลับยินดีกับการเล่นการเมืองทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศเลวร้ายลง

คนโง่ อยากได้นายกฯที่ทำแต่ละครั้งเพิ่มมิตรประเทศมากขึ้น

คนฉลาด กลับอยากได้นายกฯที่พูดแต่ละทีมิตรประเทศลดน้อยลงทุกที

คนโง่ อยากได้นายกฯที่ทำงานเก่ง

คนฉลาด อยากได้นายกฯที่พูดเก่ง

คนโง่ ยินดีกับ รมต.ต่างประเทศของเราสามารถทำให้ญี่ปุ่นยอมรับความสามารถของคนไทย

คนฉลาด กลับนั่งรอทูตญี่ปุ่นทวงถามความคืบหน้าของนักข่าวที่ถูกฆ่า

คนโง่ เชื่อว่า คนประสพความสำเร็จทางธุรกิจสามารถสร้างชาติได้

คนฉลาด กลับเชื่อว่า คนล้มละลายกู้ชาติได้

คนโง่ เชื่อว่า ความยุติธรรมจะเกิดขึ้นได้ต้องให้ทุกฝ่ายยอมรับ

คนฉลาด กลับเชื่อว่า คำตัดสินนั่นแหละคือความยุติธรรม

คนโง่ รู้ว่า ประเทศหมักหมมปัญหามากมาย ต้องให้เวลารัฐบาลใหม่จัดการ

คนฉลาด กลับต้องการให้ทำงานสำเร็จในทันที

คนโง่ พอใจกับการเลิกเก็บกองทุนน้ำมัน แม้จะเป็นการชั่วคราวก็ตาม

คนฉลาด กลับพอใจกับการเก็บเงินเข้ากองทุนเพิ่มขึ้น

คนโง่ พอใจกับการตรึงราคาสินค้า และลดราคาสินค้าบางรายการ

คนฉลาด พอใจกับราคาสินค้าที่ขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล

คนโง่ พอใจกับราคาน้ำมันที่ลดลง

คนฉลาด พอใจกับน้ำมันปาล์มที่เพิ่มขึ้น

คนโง่ พอใจกับอำนาจของประชาชนที่ผ่านการเลือกตั้ง

คนฉลาด กลับพอใจกับอำนาจของกองทัพเหนือประชาชน

คนโง่ พยายามเรียกร้องสิทธิของตัวเองที่ถูกปล้นไป

คนฉลาด กลับพยายามที่จะกระแซะตัวเองอยู่ภายใต้รองเท้าท็อปบู๊ท

คนโง่ พยายามที่จะเรียกร้องเพื่อคนจน

คนฉลาด กลับพยายามเรียกร้องเพื่อนายทุน

คนโง่ เลือกพรรคคนรวย ที่มีนโยบายช่วยเหลือคนจน

คนฉลาด เลือกพรรคที่คิดว่าจน แต่มีนโยบายช่วยเหลือคนรวย

คนโง่ เลือก คนไม่ดี ที่ทำงานเพื่อคนโง่

คนฉลาด เลือกคนดี ที่ไม่เคยทำงานให้กับคนฉลาด

และสุดท้าย คนโง่ เลือก “ดีแต่โม้” ที่ทำงานได้ไม่เท่าที่หาเสียง

คนฉลาด เลือก “ดีแต่พูด” ที่ไม่ทำอะไรเลยตามที่หาเสียง

อย่างนี้แล้ว ……………

ผมจึงยอมเป็น “คนโง่”ที่ท้องอิ่ม ดีกว่าเป็น “คนฉลาด”ที่อดอยาก

ผมจึงยอมเป็น “คนโง่”ที่เห็นประเทศก้าวหน้า ดีกว่าเป็น “คนฉลาด”ที่เห็นประเทศถอยหลัง

ผมจึงยอมเป็น “คนโง่”ที่เห็นประเทศได้ประชาธิปไตย ดีกว่าเป็น “คนฉลาด”ที่ต่างประเทศไม่ยอมรับ

ผมจึงยอมเป็น “คนโง่”ที่อยากได้ความยุติธรรม ดีกว่าเป็น “คนฉลาด”ที่มีใช้กฎหมายสองมาตรฐาน

ผมจึงยอมเป็น “คนโง่” ที่อยากให้ประชาชนเป็นใหญ่ 

ดีกว่าเป็น “คนฉลาด”อยู่ใต้ร่มเงาของกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง

ผมจึงยอมเป็น “คนโง่”ที่อยากเห็นคนเป็นคน ดีกว่าเป็น “คนฉลาด”ที่เห็นคนเป็นเทพ

และที่ผมยอมเป็น “คนโง่” เพราะผมรู้ว่า คนที่พวก “คนฉลาด”

บอกว่าเป็น “คนดี”นั้น ล้วนดีแต่เปลือกเท่านั้นเอง

และก็เป็นโชคดีของประเทศไทย ที่ยังมี “คนโง่”มากกว่า “คนฉลาด”มากมาย ดังนั้นประเทศไทยจึงยังคงมีความหวังที่จะเดินหน้าต่อไปให้เทียบเท่ากับนานาชาติได้ครับ ขอพวกเราไม่ต้องเป็นห่วง